جشن غدیر

موعد شادی قاصدکی ها

95/6/30

منزل خواهر ظفری

با مدیحه سرایی خانم بیات و رضایی

شعرخوانی خانم کرمانی (طهورا)

یه خاطراتی توی زندگی هست
که خیلی دلپذیر و دل نشینه
یه جوری توی خاطرا میمونه
که حتی یاد آوریشم شیرینه

خدا رو شکر که بچه سید شدم
از بچگیم اینو یادم نمیره
یه وقتایی  شلوغ میشد خونمون
میفهمیدم دوباره باز غدیره

همیشه مادر اینو یادم داده
ریزه خور سفره ی مولا بشم
اسم علی از زبونم نیفته
با یاعلی از رو زمین پابشم

اسم علی نام خدای یکتاس 
اسم علی دوای دردامونه
ذکر علی افضله از عبادات
ولایتش نجات فردا مونه

محبتش زینت سینه هامون
حب علی مدال افتخاره
هرکسی لایق محبتش نیس
بدون شک بد بخته و بیچاره

از روز اول مادرم یادم داد
فدای بچه های زهرا باشم
فقط در این خونه رو بکوبم
با نوکری این در آقا باشم

یه کم بزرگتر که شدم فهمیدم
صراط مستقیم حق همینجاست
نماز و روزه و قیام و قعود
فقط برا رسیدن به مولاست

یه کم که فهمیده شدم بابام گفت
بشین عزیز دل کنار بابا
وقتشه که اندازه ی سوادم
برات بگم از خوبیای مولا

مولای ما آقای آسموناست
اصلا بگم امیر عالمینه
شجاعتش بی حد و بی نظیره
فاتح بدر و خیبر و حنینه

امیر عالمه ولی مرامش
روی زمین نشستن و سادگی
یتیم نوازه و جوونمرده و
نمونه ی کاملی از بندگی

بهونه ی خلقت کائناته
روز جزا معیاره واسه بخشش
ثروت عالمی تو دستاش بوده
ولی میزد وصله به روی کفشش

از در خونش هیچکی ناامید نیس
بین نماز خاتمشو میبخشه
مدحشو حق گفته توی کتابش
سوره ی هل اتی چه میدرخشه

شیعه ی واقعی یه جوری میره
که پاش درست جا پای مولا باشه
باید که راه و منطق و مرامش
اطاعت از حرفای مولا باشه

 شیعه باید اهل بصیرت باشه
یه وقتایی چون به صلاح دینه
با اینکه خون توی رگاش می جوشه
به امر مولا سر جاش بشینه

 شیعه واقعی تو موج بلا
جون و سرش رو کف دست میگیره
 وقف حسینه تک تک نفسهاش
سر روی پای اربابش می میره