شهید مدافع حرم محمد محمودیان
موعد دیدار با خانواده شهید
97/5/11
مشهد المهدی غربی
محمد محمودیان محل شهادت: خان طومان گلزار: بهشت رضا مشهد
مداح: سید مرتضی بامشکی
پای صحبت های مادر شهید:
محمد بچه نهم خانواده بود .
یه کارایی میکرد که باعث شده بود بابقیه خواهربرادراش متفاوت باشه ؛
از۱۶ سالگی مرتب میرفت مسجدحتی نمازصبح مارو بیدار میکرد وخودش میرفت مسجد .
به زیارت امام رضاعلیه السلام خیلی مقید بود .
بامنو وپدرش خیلی بامحبت برخورد میکرد .
بعدازسوریه رفتن هم که محبتش چندبرابر شده بود!
از راه میومد آغوشش رو باز میکرد و بغلم میکرد ومیگفت مامان دوستت دارم
پاهامو می بوسید ناراحت میشدم ، میگفت مامان دوستت دارم...
عیدنوروز بود ، لباسای نو پوشیده بودخیلی خوش تیپ شده بود گفتم چشمت نکنن! خندیدگفت نه مامان مارزمنده حضرت زینبیم مارو هیچکی نمتونه چشم کنه!
روز۴بود گفت یه خبرخوش! میخوام برم سوریه !
گفتم عیدمو خراب نکن ماهنوزعیددیدنی خونه فامیل نرفتیم ، نمیخواد بری .
گفت مامان این حرفو نزن نگو نرو!!
اومد خوابیدو گفت ساعت۴بیدارم کنیدمیخوام برم .
بیدارش نکردیم . بلندشد ودیدساعت گذشته سریع لباس پوشیدومنوبغل گرفت وگفت اگه تا۱ساعت دیگه نیومدم یعنی رفتم .
بعد۲،۳ساعت برگشت . رفت تواتاقش وتا۳،۴ روز غذا نخورد فقط عکس رفقای شهیدشو نگاه میکرد وگریه میکرد .
گفتم این کاراچیه؟! جنگ حالاهست ایشالله بازمیری .
روز۱۴عیدبود بازگفت یه خوش خبری!! ۱۶ حرکته!! ایندفعه دیگه راضی شده بودم...
دائم تلفنی ازاحوالش باخبر میشدم .
شبی جشن عقدخواهرش بود و گویا همون شب هم محمد شهید شده بود وما نمیدونستیم...
تااینکه بعدچند روز زنگ زدن و اول گفتن مجروح شده آوردنش تهران بعدهم معلوم شد که بشهادت رسیده وهنوز نیاوردنش ...
محمد مجرد بود میگفتم نرو میخوام دامادت کنم می خندید میگفت مامان جان من عشق مو پیدا کردم!!
درسن ۲۲سالگی درخان طومان سوریه به وصال عشقش رسید وجانانه شهادت رو به آغوش کشید وازین سرای فانی پر کشید و به دلخوشی های ماهم خندید ورفت ....
هی واقعا بچه خوبی بود همیشه پیاده میرفتیم حرم میگفت پایه پیاده خوبه برای اقا باشه هی رفیق 😭😭😭😭😭